Lange termijn beleggen kost flink wat geduld. Aandelen worden dan namelijk jarenlang vastgehouden. Het doel van beleggen op lange termijn is namelijk om een mooi rendement behalen over een langere periode. Deze manier van handelen wordt ook wel passief beleggen genoemd. In dit artikel lees je precies hoe lange termijn beleggen werkt en waar je op moet letten.
Inhoudsopgave
Lange termijn-visie
Wie op de lange termijn belegt, wil winst maken over een langere periode. Hoe lang die periode precies is, hangt af van allerlei factoren. Denk aan iemands leeftijd en het moment waarop de belegger met pensioen wil gaan.
Het is dus moeilijk te zeggen hoe lang een passieve belegger zijn beleggingsproducten vasthoudt. Dat verschilt namelijk per persoon. Als we toch een indicatie moeten geven: vaak is die periode langer dan 10 jaar.
Tip: bij deze brokers kun je direct beleggen op lange termijn
Het kan daardoor voorkomen dat een belegging enkele maanden minder presteert. Een lange termijn belegger neemt dat voor lief. Hij of zij is namelijk geïnteresseerd in de resultaten op lange termijn. Een tijdelijke tegenslag zou daarom geen reden tot paniek moeten zijn.
Hoe werkt lange termijn beleggen?
Beleggen op lange termijn gebeurt meestal in aandelen van bedrijven. De passieve belegger koopt aandelen als hij verwacht dat die in de verre toekomst meer waard worden. Bijvoorbeeld vanwege positieve bedrijfsresultaten of trends in de samenleving waarvan het bedrijf kan profiteren.
Voordat een passieve belegger een aandeel koopt, zal hij daar grondig onderzoek naar doen. Dat kost wat tijd, maar is ontzettend belangrijk. De waarde van het bedrijf moet namelijk gaan groeien over een langere periode.
Als de belegger een goed gevoel bij het bedrijf heeft, zal hij de aandelen kopen. Dat doet hij bij een online broker. Vervolgens zal hij ze zo lang mogelijk vasthouden, in de hoop dat de verwachtingen uitkomen.
Fundamentele analyse
Het onderzoek naar een beursgenoteerd bedrijf wordt ook wel een fundamentele analyse genoemd. Het is namelijk een analyse naar de fundamenten van de onderneming. Vaak worden jaarverslagen, persberichten en aandeelhoudersvergaderingen gebruikt als bronnen voor die analyse.
Enkele belangrijke factoren die worden meegewogen tijdens een fundamentele analyse zijn:
- De ontwikkeling van de omzet en winst
- De liquiditeit, schuldposities en rentelasten
- De toekomstverwachting voor de onderneming
- De kwaliteit van het bestuur
- Het politieke klimaat van het vestigingsland
Veel van die factoren zijn subjectief. Zelfs de harde cijfers – zoals omzet en winst – zijn op verschillende manieren te interpreteren. Dat maakt de fundamentele analyse geen harde wetenschap. Het blijft altijd een inschatting van de belegger.
Warren Buffett
De bekendste voorstander van beleggen op de lange termijn is Warren Buffett. De Amerikaan zweert bij het uitvoeren van een fundamentele analyse en dat heeft hem geen windeieren gelegd. Buffett was in 2008 de rijkste man ter wereld.
Buffett is een koopjesjager. Hij gaat opzoek naar bedrijven die – vaak tijdelijk – ondergewaardeerd worden door beleggers. Vaak zijn dat bedrijven waarmee weinig aan de hand is of die een prima toekomstperspectief hebben. Een gerucht of tijdelijke tegenslag zorgt er bijvoorbeeld voor dat actieve beleggers van het aandeel af willen.
Toch is een koopje niet genoeg. Warren Buffett wil dat de onderneming een simpele bedrijfsvoering heeft én een sterk merk is. Coca-Cola en het moederbedrijf van Gilette zijn dus niet voor niets aandelen die Buffett ooit kocht. Iedereen kent ze en het is duidelijk wat ze doen: frisdrank en scheermesjes verkopen.
Als Buffett eenmaal een aandeel op het oog heeft dat aan zijn criteria voldoet, voert hij een fundamentele analyse uit. Zijn de toekomstverwachtingen goed? Dan zal hij het aandeel kopen en vervolgens waarschijnlijk nooit meer verkopen. Buffett staat er namelijk om bekend zijn aandelen bijzonder lang vast te houden.
Dividenduitkering
Het is natuurlijk leuk als je aandelen in waarde stijgen, maar uiteindelijk wil je ook geld zien. Dat lijkt lastig als je (bijna) nooit een aandeel verkoopt, toch? Dan vergeet je een belangrijk voordeel van beleggen in aandelen: dividend.
Dividend is een winstuitkering aan de aandeelhouders van een bedrijf. Veel bedrijven keren jaarlijks dividend uit, al zijn ze dat niet verplicht. Bedrijven mogen de winst ook volledig herinvesteren in het bedrijf. Dat zullen ze dan toelichten tijdens de aandeelhoudersvergadering of in de jaarstukken.
Nieuwe bedrijven of ondernemingen die verlies lijden, keren meestal geen dividend uit. Toch zijn er veel bedrijven die – ondanks tegenvallende resultaten – gewoon dividend uitkeren. Dat is namelijk een manier om aandeelhouders tevreden te houden en aandelen interessant te maken voor nieuwe beleggers.
Korte termijn beleggers ontvangen vaak geen dividend, omdat ze de aandelen daarvoor niet lang genoeg vasthouden.
Waar kan ik beleggen op lange termijn?
Er zijn veel verschillende brokers die aandelen voor je kopen en beheren. Waarschijnlijk kan het zelfs bij je eigen bank, als is dat meestal niet de goedkoopste optie. De opkomst van online brokers zorgt ervoor dat de tarieven aanzienlijk gedaald zijn.
Een populaire Nederlandse online broker is BUX Zero. Daar kun je eenvoudig een rekening openen, waarmee je toegang hebt tot de aandelen van vrijwel alle beursgenoteerde bedrijven in Europa en Amerika. Bovendien betaal je bij deze aanbieder géén transactiekosten op je aandelen.
Fondsbeleggen
Een toegankelijke vorm van lange termijn belegen is een beleggingsfonds. Je koopt dan aandelen in een fonds, dat op haar beurt weer allerlei andere beleggingsproducten koopt. Daardoor beleg je dus indirect in heel veel verschillende producten.
Het grootste voordeel van een beleggingsfonds is dus dat je belegd vermogen direct gespreid is. Zelfs met een kleine (maandelijkse) inleg, beleg je in heel veel verschillende beleggingsproducten.
Lees ook: dit moet je weten over beleggingsfondsen
Daarnaast wordt een beleggingsfonds vaak beheerd door een fondsbeheerder. Dat is een belegger met veel verstand van een bepaald thema. Hij of zij bepaalt dan welke aandelen of andere producten gekocht worden. Daardoor heb je zelf weinig omkijken naar je beleggingen.
Niet alle fondsen zijn beheerd. Sommige beleggingsfondsen volgen de koers van een index: een mix van bedrijven uit een bepaald land of in een bepaalde sector. Andere fondsen laten slimme algoritmes bepalen welke transacties worden uitgevoerd. Dat scheelt kosten, want een fondsbeheerder moet natuurlijk betaald worden.
